Marcel Vervloesem richtte de NGO Morkhoven op. Hij is de helft van zijn leven bezig geweest om adolescenten, kinderen, uit Nederlandse en Duitse bordelen te halen om ze terug te brengen naar hun ouders. Elke keer weer chanteerde het netwerk mensen om hem heen, door hem te beschuldigen van een misdrijf, dat is een KGB-code, manier, om onderzoeken te saboteren. Het criminele netwerk, dat deze adolescenten misbruikte was inderdaad in dienst van de KGB, buitenlandse agenten om de Kompromat in stand te houden. Het is een manier, om een chantage bewijs bestand te maken. Dit werd al in 1881 door de Okhrana, de eerste Russische anti-terroristische dienst gedaan, om revolutionairen te dwingen dubbelspionnen te worden. De Komprompat is sindsdien bijgewerkt en misbruikt om persoonlijkheden te chanteren.
In 1991 stond de Westerse gemeenschap niet stil bij het gevaar, dat voormalige Sovjet buitenlandse agenten zouden weigeren terug te keren naar hun land, na het ontbinden van hun werkzaamheden. Zij vormden het “Militair Commonwealth” . En zij probeerden de Russische president ten val te brengen. Zij gebruikten het Kompromat, om alles wat de populariteit van de regering kon vergroten, te saboteren.
In 1998 was het aantal mensen welke gechanteerd werden zodanig dat de criminelen erin slaagden, alle bilaterale samenwerkingsverbanden die Rusland in een goed daglicht konden stellen, saboteerden. Boris Jeltsin kon niet anders dan een verzoek indienen bij zijn geheime diensten om een manier te vinden om het chantagebestand te ontmaskeren, zonder de Russische regering in verlegenheid te brengen. Gerrit Ulrich had een gecomputeriseerde versie van de pedofiele Kompromat gemaakt met een mix van fotomontages en echte beelden voor de Sovjetdiensten. Hij gaf Marcel een kopie ervan, maar zonder hem natuurlijk te vertellen dat hij toestemming had van het Kremlin. Het Kremlin dacht dat de politie het netwerk zou ontmantelen en dat dan de chantage-activiteiten zouden stoppen, want door deze blackmail activiteiten was de internationale samenwerking flink bekoeld. Daarom schreef senator Brongersma aan Marcel dat hij zijn kopie van het Kompromat naar de Duitse politie stuurde. Geen van beide heeft het overleefd.
In 2003 vroeg Vladimir Poetin aan Wanja Götz om de pers te vertellen dat het dossier Zandvoort een KGB, chantage-bestand was, dit om het Militaire-volk van het Sovjet-Gemenebest te stoppen het verder te gebruiken. Daar het zijn pogingen om het Oosten en het Westen te herenigen saboteerde. Wanja Götz werd onmiddellijk gevangen gezet.
Marcel overleefde wonder boven wonder zoveel pogingen tot moord dat de dokters die hem behandelden hem "het levende wonder" noemden. Ze zetten hem in de gevangenis en onthielden hem 5 dagen van insuline en toen gaven ze hem een dubbele dosis insuline, wetende dat er een wonder zou moeten geschieden, wilde hij nog ontwaken uit de coma die hierdoor veroorzaakt zou worden. De conditie van zijn hart zou dan toch wonderbaarlijk moeten zijn. De moordenaar van Marcel is de dokter die Marcel naar huis liet gaan vanuit het ziekenhuis, na een nierdialyse waarbij 2 liter bloed teveel werd afgenomen. Uit onderzoek blijkt dat dit hoogstwaarschijnlijk werd gedaan onder chantage van een Belgische tak «Military-People of the Soviet Commonwealth», maar op bevel van het buitenland.
In Rusland is de code van de procedure meer luidruchtiger, maar eenvoudiger. Ze schieten de «Sovjet-dissidenten» neer en dan zeggen ze dat Poetin het deed. En Poetin antwoordt dat hij het niet gedaan heeft. De «mensenrechten» organisaties van het Militair-volk van het Sovjet Commonwealth »verspreiden hun eigen interpretatie van de vervolging en niemand weet wat te geloven.