Père Glencross, Pasteur Doucé, Michel Caignet, Hubert Védrine, Jean-Manuel Vuillaume, Philippe Carpentier, C.R.I.E.S, avec Bernard Alapetite, du réseau Coral

Zandvoort-Toro Bravo... en de Elysée connectie

Jacqueline de Croÿ - Traduction: Eheu

Het verband tussen Pastoor Glencross. Dominee Doucé, Michel Caignet, Hubert Védrine, Jean-Manuel Vuillaume, Philippe Carpentier, C.R.I.E.S., en Bernard Alapetite van het Coral-netwerk.

In het dorp Saint-Léger-des-Vignes, in midden-Frankrijk, staat een hoekhuis met een pastoorstuin waarom een hek staat. Pastoor Glencross woonde daar met zijn 5 zonen, pubers die hij had geadopteerd. Ze kwamen allemaal uit Columbia, behalve de laatste die uit Peru kwam. Zodra éen van de jongens uit het huis wegging, ging pastoor Glencross terug naar Columbia om een andere jonge jongen te gaan halen.

De pastoor had veel gevoel voor humor en hij had vrienden met veel macht, zoals Hubert Védrine, de woordvoerder van de Franse President, Védrine woonde officieel op het adres van Glencross, dat had met de verkiezingsstrategie van de socialistische partij te maken. Er waren geruchten die door toedoen van een aantal mensen dorpsroddels werden. Veel mensen zagen hem als een eerwaardig mens, totdat de politie in de zomer van 1990 30.000 foto's ontdekte: de grootste kinderpornofoto-studio van Europa.

Pastoor Glencross was bevriend geraakt met Dominee Doucé, een militante homosexueel, ex-minnaar van Philippe Carpentier die voorzitter was van het netwerk C.R.I.E.S., en van Michel Caignet, een militante neo-nazi wiens gezicht door een bijtende vloeistof was verminkt. De laatstgenoemde was de uitgever van het tijdschrift "Gaie France Magazine', en maandblad met een oplage van 15.000 en waarvan een Portugese editie bestond, De homo-gemeenschap verweet hem dat zijn tijdschrift een pedofiel karakter had en wilde dat Caignet bij het tijdschrift ontslagen werd. Dominee Doucé was Caignet toen te hulp geschoten, door de abonnementen-administratie op zich te nemen. Hij nam ook foto's van
Pastoor Glencross en publiceerde ze in het tijdschrift.

Een medewerker van de neo-nazi en de dominee was Jean-Manuel Vuillaume, een fotograaf die een galerie had op twee honderd meter van de Senaat in Parijs, en in die galerie hield hij tentoonstellingen van zgn. 'artistieke' foto's van naakte kleine jongetjes. Zijn officiële inkomen was hoog voor die tijd, bijna 350.000 euro per jaar. Vuillaume had een pied-à-terre in Bogotá, de hoofdstad van Columbia, waar pastoor Glencross meerdere van zijn 'zoons' had 'geadopteerd'. Hij draaide er pornografische films waarin kinderen optraden. De cassettes met die video's werden in Frankrijk voor 120 euro per stuk verkocht.

Net nadat pastoor Glencross in de gevangenis gezet was, werd dominee Doucé ontvoerd. De eerste stierf aan een hartaanval, en de laatste werd kwam door een aantal kogels om het leven in het bos van Rambouillet in de buurt van Versailles. De zaken tegen Caignet en Vuillaume werden deels geseponeerd. Men lijkt de zoons van pastoor Glencross vergeten te zijn. De zaak Toro Bravo werd gesloten, de woordvoerder van de franse President werd nooit ondervraagd.

Een tweede Toro Bravo-zaak ontstond eind '94 doordat bij een directie-medewerker van een bedrijf in Parijs een video-cassette in beslag genomen werd. Bij die zaak waren ook de mannen uit de eerste Toro Bravo-zaak die nog in leven waren, betrokken. In 1996 leidde een grote politie-operatie tot de arrestatie van 72 personen, waaronder een medewerker van de bende van Bernard Alapetite, een cineast die zowel kunst-films als films met een pedofiel karakter maakte. Alapetite leidde de politie naar het netwerk 'Ado 71', hetgeen aanleiding gaf tot 814 huiszoekingen, 686 arrestaties, 103 strafrechtelijke onderzoeken, en 5 zelfmoorden.

Het netwerk 'Toro Bravo' bleek ook verbonden te zijn met het Zandvoort-netwerk, want in 1998 werden de foto's van Vuillaume aangetroffen in de archieven van het Nederlandse netwerk, tussen de foto's die door het Zandvoort-netwerk via twee vertakkingen ervan, Apollo en Wonderland, via internet verkocht werden. Bernard Alapetite was bovendien actief in het Coral-netwerk.