ZANDVOORT-GANUMEDE:

Furto con scasso della brigata Dyane, stragi del Brabant e pedopornografia

Il gendarme John Van Landschote era stato cacciato dalla brigata Diane, squadrone antiterrorista belga, alla scoperta presso di lui di falsi visti e di armi molto sofisticate di provenienza da furti con scasso in gemdarmeria, Il 3 gennaio 1982. Lui approvvigionava la mafia olandese di materiali primi, donnine e pedopornografia inclusa.

I tre anni che sono seguiti a questo furto sono stati insanguinati da una serie di ruberie a mano armata nel Brabant, con l'uccisione di 28 persone. Li hanno chiamati gli "Assassini folli del Brabant", rubando, violentando, uccidendo e spargendo terrore per delle noccioline e talvolta per delle sigarette.

Un gendarme in pensione della Brigata Dyane aveva etichettato l'innchiesta "pasticcio alla grande", assicurando che tutto faceva apparire che gli autori del furto con scasso avevano egualmente commesso un attentato sul loro colonnello. Questa inchiesta aveva condotto ad una miscela di movimenti neonazisti, di orge sessuali che implicavano delle personalità, dei bordelli che impiegavano dei minorenni e delle munizioni provenienti dal furto con scasso alla gendarmeria. Nessun assassino sarà mai identificato.

Alla fine del 1987, Il gruppo d'azione Morkhoven si interessò sulla sezione psichiatrica dell'ospedale pediatrico "Bons Anges" d’Anversa (Algemeen Kinderziekenhuis Antwerpen [AKA] Good Engels), a seguito di inquietanti rivelazioni del papà di un giovane paziente concernenti alcune modalità chiamate "terapeutiche" che consistevano nel chiudere i bambini nelle celle d'isolamento senza luce del giorno per dei periodi che certe volte arrivavano a tre mesi.

Nicolas Poncelet aveva allora 14 anni e partecipava a delle terapie di riadattamento per divorzio dei genitori e venne proposto egualmente per l'ospedale psichiatrico. Lui aveva incontrato il Gendarme Van Landschote e Harry Hermans, animatore di Ganumedes, in un caffè per giovani della strada vicnio alla stazione centrale (stationsstraat). Loro lo avevano condotto in un "porno bar" e l'invitavano ad andare a Monaco, contrariamente al suo obbligo di andare a scuola.

I due uomini erano partecipanti di Ganumedes, il cui obbiettivo principale era il far maturare favorevolmente i giovani. Questa organizzazione era presieduta da Jos Jacobs, che adottava una maschera di rispettabilità, per il fatto di avere una omonimia con il presentatore di una tv per giovani della catena televisiva BRTN. Ganumedes ricercava, attrraverso dei piccoli annunci, dei minori per farli recitare in film destinati ai giovani. Il giornalista aveva ricevuto centinaia di risposte di minori interessati a recitare nei films di Ganumedes, ma anche una denuncia di una mamma che diceva che il figlio era stato abusato in Ganumedes.

Gli uomini di Ganumedes avevano abusato sessualmente di questi minori, ed avevano accesso alle loro case, dunque il tutto corrispondeva alle relazioni che avevano dato al Werkgroep Morkhoven. Jos Jacobs aveva corrispondenza con dei pedofili per organizzare delle serate-discussioni farsa sulla pedofilia. Lui aveva impostato 400 dossier prendendo le coordinate anagrafiche e le foto dei candidati minorenni che volevano partecipare ai filmati per giovani. Tutti questi contattati, rispondevano che erano stato loro proposte delle scene pornografiche.

Il gendarme Van Landschote ed Harry Hermans avevano "impostato il nome di tre società, per presentare degli altri servizi nella strada Jozef De Bom ad Anversa. "CV INTERACT", che faceva traffico di donne polacche reclutate con piccoli annunci nel quotidiano "Het Nieuwsblad", che era di fatto dominciliato nella strada Amerika e vendeva dei computer. "R.B.E.", offriva servizi investigativi nella strada Jozef De Bom, era di fatto un'impresa di costruzioni domiciliata a Erembodegem. MONDIAL PALLET, vendeva tessuti e dei video nella strada Jozef De Bom, di fatto fabbricava spatole.

Nicolas Poncelet fu segnalato "scomparso" il 28 gennaio 1988. Marc Ruyters, Ispettore capo del servizio per la gioventù della polizia giudiziaria d'Anversa, decretò nuovamente che si trattava di una fuga, facendo intravvedere l'intervento di Harry Hermans. Il Werkgroep Morkhoven avvertiva la polizia tedesca, che trovò Nicolas un mese più tardi a Monaco, in uno stato di profondo trauma psicofisico. Lui era caduto nella droga e morì di overdose a 16 anni.

Harry Hermans ha ammesso davanti ad una videocamera di aver condotto Nicolas in Germania, pretendendo d'aver avuto l'autorizzazione da sua mamma. Mme Poncelet ha assicurato del contrario, che si trattava perlomeno di una sottrazione di minore. L'ispettore Ruyters non ha trovato nulla da rimproverare a quest'uomo che conduceva i minorenni nei porno bar, violando la legge, che vieta l'ingresso in questi posti ai minori.

Il 5 dicembre 1990, Melchior Wathelet, Il ministro della giustizia che libererà Marc Dutroux preventivamente a dispetto dei pareri dei giudici , confermerà al Werkgroep Morkhoven che l'inchiesta condotta dalla polizia giudiziaria di Anversa non aveva trovato nessun elemento sospetto per Ganumedes.

1991 - Katrien De Cuyper, di 15 anni, scomparve il 17 dicembre. Lei è stata trovata strangolata sei mesi più tardi, dopo essere stata pure messa nell'acido. Lei era stata vista per l'ultima volta mentre lasciava il bar "Les Routiers", un bar dell'Asiadok, un quartiere di bordelli del porto di Anversa. L'ispettore Ruyters ha fatto balenare l'idea che Ganumedes aveva bisogno di uno studio come quello di "X-Kiss", specialista in pornografia, situato proprio sopra il bar "Les Routiers", per girare delle scene pornografiche richieste ai minori. Un romanzo fotopornografico in cui Katrien fa la sua comparsa e che poi è stata trovata nello schedario Zandvoort, scoperto nel 1998, all'inizio di questa inchiesta.

1994 - Kim et Ken Heyrman sono stati rapiti lungo la strada per andare a giocare al pallone, il 4 gennaio all'età di 8 e 11 anni. L'ispettore Ruyters decretò una volta in più che i due minori erano scappati. Loro seguivano una terapia di adattamento al divorzio dei loro genitori all'ospedale Good Engels, come Nicolas Poncelet. Un marinaio aveva trovato il corpo di Kim all’Asiadok cinque settimane più tardi, a due passi del X-Kiss da dove era sparita Katrien . La giacca di Ken era stata messa là due settimane dopo, poi i suoi guanti per il pallone sono stati messi qualche settimana più tardi nella cassetta delle lettere di sua madre.

L'ispettore Ruyters ha scelto la presenza di Tiny Mast, madre dei bambini, per chiamare Kim: "la piccola puttana nel suo bianco cerchio". Lui aveva fatto una prima inchiesta approfondita su un criminale incarcerato subito dopo il crimine, poi una seconda inchiesta che era iniziata così con la domanda "Voi avete assassinato Kim e Ken?" ed aveva avuto una presunta conferma quando il sospetto aveva risposto "no".

1994 - Ganumedes ha trasloccato in un edificio situato di fronte al parcheggio dell'Ospedale pediatrico Good Engels. Molte denunce erano state inoltrate contro il gendarme Van Landschote, per abusi sessuali di giovani vittime di questo ospedale. L'ispettore Ruyters non ha trovato elementi sufficienti per farlo incolpare.

1996 - Jos Jacobs ha finito per commmettere un errore di non pagare le sue tasse ed è stato arrestato da un ufficiale giudiziario che aveva requisito numerosi filmati e foto di pedopornografia, quando era stato incaricato di acquisire i beni di lui per avere il rimborso dei suoi debiti. Lo schedario dei 400 bambini consegnato dal Werkgroep Morkhoven alle autorità non è stato un elemento probante e sufficiente cosicchè nessuna vittima è stata identificata. Jos Jacobs è stato di nuovo arrestato nel febbraio 1998 per l'incriminazione di attentato al pudore e violenza sessuale su almeno due minori e condannato a due anni di prigione.

2008 - Fine dei trent'anni di mistero sugli occultamenti in serie giudiziari:

La mafia olandese pagava degli alti funzionari della polizia del Belgio e Olandese per chiudere gli occhi su tutto quello che aveva a che fare con il denaro facile, ha detto Warwick Spinks, che dirigeva uno dei loro bordelli.

Non c'è mafia che sia meticolosa sui diritti fondamentali. Essi impiegano squallide piccole merde, pronte a fare il più sporco gioco per una copertura e del denaro facile. Loro non si interessano alla pornogrfia o all'abuso dei minori: tutto ciò che loro vogliono, è del denaro e tanto denaro. Delle persone scompaiono, dei corpi galleggiano nei fiumi. Loro pagano degli alti funzionari per chiudere gli occhi e farsi facilmente montagne di soldi.

Il caso DUTROUX ha modificato la situazione, quando la stampa internazionale, tenuta nell'ignoranza del QI (quoziente intellettivo)dell'ispettore Ruyters, ha descritto il gendarme Michaux come il poliziotto il più asino del mondo. La rivelazione del QI medio dei poliziotti incaricati delle inchieste legate agli interessi della mafia olandese ha scatenato una crisi governativa. Il "pasticcio su larga scala" sul furto dell'artiglieria delle brigate Dyane, di cui la maggior parte delle armi è chiaramente arrivata in Olanda per via del gendarme Van Landschote, è tenuto come segreto di stato, ed anche che i fatti sono stati prescritti.

La mafia olandese non deve più pagare gli alti funzionari belgi, che coprono tutti questi casi gratuitamente, per paura che la verità non faccia di nuovo dondolare il Belgio nel caos. Ma l'impunità che il Belgio offre agli anziani impiegati di questa organizzazione, Pascal Taveirne per esempio, ha innescato un problema ancora più grave. Le squallide piccole merde hanno potuto costituire i loro propri covi pedocriminali, approfittando della protezione gratuita belga, con un pericolo maggiore per i bambini, di un potere illimitato a delle persone che hanno un bassissimo QI ed inversamente proporzionale alla loro perversione.

Source: Werkgroep Morkhoven

Top

"ZANDVOORT-GANUMEDE: de inbraak bij de Dyane-brigade, de bende van Nijvel en kinderpornografie.''

De Rijkwachter John van Landschote is bij de Diane brigade, de anti-terrorisme eenheid, ontslagen nadat bij hem valse visa's en geavanceerde wapens zijn aangetroffen die op 3 januari van hetzelfde jaar bij de inbraak bij de Rijkswacht gestolen waren. Van Landschote voorzag de Nederlandse maffia van allerlei materiaal dat ze nodig hadden, inclusief vrouwen en kinderporno.

In de drie jaar volgend op de inbraak, vond in de provincie Brabant een golf bloedige gewapende overvallen plaats waarbij 38 mensen werden vermoord. De daders werden de ' "dolle moordenaars van Brabant'' genoemd; ze pleegden overvallen en zaaiden terreur en hun buit bestond vaak uit niet meer dan pinda's of sigaretten. Een gepensioneerde Rijkswachter van de Dyane-Brigade oordeelde over het onderzoek naar deze zaak, dat 'het niets dan geblunder is door iedereen, van het hoogste niveau tot het laagste niveau', waarbij hij verzekerde dat de inbrekers eveneens een aanslag op de kolonel van de Brigade hadden gepleegd. Dat onderzoek had een mengsel van neo-nazi's, sex-orgies waar hooggeplaatste leiden aan deelnamen, bordelen waarin minderjarigen geprostitueerd werden, en van bij de inbraak bij de Rijkswacht gestolen munitie aan het licht gebracht. Geen van de daders van de overvallen zou ooit gepakt worden.

Eind 1987 onderzocht de actie-groep Morkhoven de psychiatrische afdeling van het Antwerpse kinderziekenhuis 'Good Engels' (ofwel het Algemeen Kinderziekenhuis Antwerpen), nadat de vader van een jonge patiënt verontrustende onthullingen had gedaan over de 'behandelmethoden' die in dat ziekenhuis werden toegepast. Kinderen werden soms 3 maanden lang in een isoleercel zonder daglicht opgesloten.

Nicolas Poncelet, 14 jaar oud, bezocht het ziekenhuis voor een van de therapieën die het ziekenhuis aanbood, nml. een therapie die hem moest leren hoe hij met de scheiding van zijn ouders om moest gaan. Hij ontmoette de Rijkswachter Van Landschote en Harry Hermans, een medewerker van Ganumedes, in een jongerencafé in de Stationsstraat. Zij hadden hem meegenomen naar een 'porno bar' en hem uitgenodigd mee naar München te gaan, ondanks het feit dat hij leerplichtig was.

De twee mannen waren verbonden aan Ganumedes, een organisatie voor maatschappelijk werk die zich tot doel stelde de jeugd te helpen zich te ontplooien. Deze organisatie werd voorgezeten door Jos Jacobs die een eerbare facade kon ophouden dankzij het feit dat een presentator van een jongerenprogramma van de BRTN dezefde naam draagt als hij. Ganumedes recruteerde, via kleine advertenties in de kranten, jongeren om ze te laten optreden als acteurs in jeugdfilms. De journalist van de BRTN ontving honderden reacties van kinderen die geïnteresseerd waren in een rol in de films van Ganumedes, maar ook kreeg hij een klacht van een moeder die zei dat haar kind misbruikt was bij die organisatie.

De mannen van Ganumedes misbruikten dus kinderen, en die kinderen hadden toegang tot de woning van die mannen, waardoor ze de nodige bewijsstukken konden verzamelen die ze vervolgens aan de werkgroep Morkhoven overhandigden. Jos Jacobs correspondeerde met pedofielen met wie hij debat-avonden over pedofilie organiseerde. Hij had 400 dossiers aangelegd met daarin de persoonsgegevens en de foto's van de kinderen die zich aangemeld hadden als kandidaat om in hun jeugdfilms te spelen. Alle kinderen die daarover ondervraagd werden, antwoordden dat ze hun hadden voorgesteld in een porno-scenario mee te spelen.

De Rijkswachter Van Landschote en Harry Hermans hadden de namen van drie bedrijven in de Jozef de Bomstraat in Antwerpen 'geleend' om hun zaken te doen. "CV INTERACT'' dat in werkelijkheid in de Amerikalaan was gevestigd en computers verkocht, hield zich bezig met de handel in poolse vrouwen die door middel van kleine advertenties in de krant 'Het Nieuwsblad' gerecruteerd werden. De naam "R.B.E.'' dat de naam van een bouwonderneming in Erembodegem was, werd gebruikt voor een detecive-bureau in de Jozef de Bomstraat. Achter de derde naam "Mondial Pallet''', een textiel en video-winkel in de Jozef de Bomstraat, ging in werkelijkheid een bedrijf schuil dat pallets verkocht.

Nicolas Poncelet werd op 28 januari als 'vermist' opgegeven. Marc Ruyters, hoofdinspecteur van de afdeling jeugdzaken van de criminele recherche in Antwerpen, liet weten dat het kind van huis weggelopen was en dat Harry Hermans niets met de zaak van doen had. De Werkgroep Morkhoven lichtte de Duitse politie in, die Nicolas een maand later in München opspoorde. Hij bevond zich in een zwaar getraumatiseerde toestand. Hij raakte later aan de drugs en overleed op 16 -jarige leeftijd aan een overdosis.

Harry Hermans heeft voor de camera toegegeven dat hij Nicolas naar Duitsland had gebracht, en hij pretendeerde dat de moeder van Nicolas daar toestemming voor gegeven had. Mevr. Poncelet ontkent dat en zegt dat het minste wat je over deze zaak kon zeggen was dat het om kinderontvoering ging. Inspecteur Ruyters vond echter niet dat deze man iets te verwijten viel, terwijl hij toch jongeren meenam naar porno-bars, hetgeen in strijd met de wet is die het minderjarigen verbiedt zulke plekken te bezoeken.

Op 5 december 1990 bevestigde Melchior Wathelet, de minister van Justitie die Marc Dutroux in voorwaardelijk vrijheid had gesteld- daarmee het oordeel van de rechters negerend- tegenover de Werkgroep Morkhoven dat het onderzoek van de criminele recherche van Antwerpen geen enkel verdacht feit over Ganumedes had opgeleverd.

1991- Katrien de Cuyper, 15 jaar oud, is sinds 17 december verdwenen. Zes maanden later werd ze dood gevonden, gewurgd nadat ze in zoutzuur was ondergedompeld. Ze werd voor het laatst levend gezien terwijl ze de bar 'Les Routiers' verliet, Die bar licht in Asiadok, een wijk met bordelen in Antwerpen. Inspecteur Ruyters wuifde het idee weg dat Ganumedes een studio zoals 'X-Kiss', dat gespecialiseerd is in pornografie en dat zich op de bovenverdieping van café 'Les Routiers' bevind, gebruikt zou kunnen hebben om de pornografische scenes te draaien waarin de kinderen werd voorgesteld mee te spelen. In de zaak Zandvoort, die in 1998 ontdekt werd als gevolg van het onderzoek dat Morkhoven gestart was naar aanleiding van de hier beschreven zaken, is een pornografische foto-roman aangetroffen waarop Katrien te zien is.

1994- Kim en Ken Heymans, 8 en 11 jaar oud, zijn ontvoerd terwijl ze op weg waren naar het voetbalveld, op 4 januari. Inspecteur Ruyters beweerde wéer dat de kinderen van huis weggelopen waren. De twee kinderen volgden een therapie in het ziekenhuis 'Good Engels' voor de behandeling van het trauma dat ze hadden t.g.v. de echtscheiding van hun ouders, net als Nicolas Poncelet gedaan had dus. Een matroos vond het lichaam van Kim vijf weken later terug in de wijk Asiadok, vlakbij de studio X-Kiss waarvandaan Katrien verdwenen was. Op diezelfde plek werd twee weken later het jack van Ken door iemand neergelegd, en zijn moeder vond een paar weken later zijn voetbalhandschoenen terug in haar brievenbus.

Inspecteur Ruyters was zo fijngevoelig om in het bijzijn van Tiny Mast, de moeder van Kim, Kim 'dat hoertje in haar witte doodskist' te noemen. Hij deed eerst een uitgebreid onderzoek gedaan naar een crimineel die op het moment dat de misdaden tegen die kinderen begaan werden, in de gevangenis zat. Daarna startte hij een tweede onderzoek waarin hij begon met de verdachte de vraag te stellen: ' hebt u Kim en Ken vermoord?' De verdachte zei 'Nee', waarop Ruyters het onderzoek meteen afsloot.

1994- Ganumedes is verhuisd naar een gebouw tegenover de parkeerplaats van het kinderziekenhuis 'Good Engels'. Er werden meerdere klachten wegens seksueel misbruik van de jonge patiënten van dit ziekenhuis ingediend tegen Rijkswachter Van Landschoten. Inspecteur Ruyters vindt echter geen enkele aanwijzing die hem officieel als verdachte zou kunnen aanmerken.

1996- Jos Jacobs begaat de vergissing zijn belasting niet te betalen en hij wordt dankzij een deurwaarder gearresteerd, nadat die laatste toen hij bij Jacobs beslag kwam leggen op zijn eigendommen wegens de schulden die hij had, stuitte op een grote hoeveel kinderporno-films en -foto's. Het dossier over 400 kinderen dat de Werkgroep Morkhoven daarop aan de autoriteiten had overhandigd, werd niet in behandeling genomen door Justitie, waardoor van geen enkel slachtoffer de identiteit kon worden achterhaald. Jos Jacobs werd in 1998 opnieuw gearresteerd wegens verdenking van schennis en van verkrachting van tenminste twee minderjarige jongens. Hij werd tot twee jaar gevangenisstraf veroordeeld.

2008- Het mysterie van een serie gerechtelijke dwalingen en -blunders die dertig jaar lang heeft geduurd, wordt opgelost:


DE NEDERLANDSE MAFFIA BETAALDE HOGE BELGISCHE EN NEDERLANDSE POLITIE-AMBTENAREN OM ALLERLEI SOORTEN MISDAAD WAAR DIE MAFFIA GELD MEE VERDIENDE TE NEGEREN, dat meldt Warwick Spinks, de uitbater van een van de bordelen van die maffia.

Nergens ter wereld is de maffia erg bezorgd om de fundamentele rechten van de mensen. Ze gebruikt kleine minderwaardige boeven die bereid zijn om het vuile werk op te knappen in ruil voor bescherming of voor makkelijk geld. De maffia is niet geïnteresseerd in pornografie of kindermisbruik: alles wat ze wil is geld, heel veel geld. Ze laat mensen verdwijnen, dumpen lichamen in een rivier, en kopen hoge ambtenaren om zodat die ze hun gang laten gaan en ze aan nog veel meer geld kunnen komen.

De affaire DUTROUX heeft verandering gebracht in deze situatie: de internationale pers, die niet op de hoogte was gesteld van het IQ van inspecteur Ruyters, beschreef de Rijkswachter Michaux als zijnde de domste politie-man ter wereld. De onthulling van het gemiddelde IQ van de politiemensen die de onderzoeken leidden naar zaken waar de Nederlandse maffia bij betrokken was, ontketende in België een regeringscrises. De blunders die op elk niveau gemaakt werden bij het onderzoek naar de inbraak in het wapenmagazijn van de Dyane brigade worden tot op de dag van vandaag als staatsgeheim beschouwd, hoewel de feiten allang verjaard zijn. Het is duidelijk dat het grootste deel van de wapens die bij die inbraak buitgemaakt werden, via de Rijkswachter Van Landschoten in Nederland terecht is gekomen.

De Nederlandse maffia hoeft de hoge Belgische ambtenaren niet eens meer om te kopen sindsdien, want die dekken sindsdien gratis alle praktijken van de maffia af, uit angst dat de waarheid België opnieuw in een chaos zal storten. Maar de bescherming die België aan voormalige leden van die maffia biedt, aan Pascal Taveirne bijvoorbeeld, heeft een nog veel groter probleem opgeleverd. Want dankzij het feit dat België nu een gratis protectoraat voor de maffia is, kunnen de grootste minkukels tegenwoordig hun eigen pedocriminele netwerken opzetten, met al het gevaar voor kinderen dat het feit dat mensen wier IQ omgekeerd evenredig is aan de grootte van hun perversiteit ongelimiteerde macht hebben in dit land, met zich meebrengt.