HOME   Organe de presse                     HOME
	Droit Fondamental DOSSIERS WHO'S WHO CONTACT Photo/video EuroActivism ID service Pétitions Sources Forum

Brief van Marcel Vervloesem

Brugge, woensdag 27.11.2008

Beste Jan en Jacqueline,

Ik heb jullie brief van 25.11.2008 goed ontvangen samen met de 10 postzegels, waarvoor mijn dank.

Ik las dat je nog zeer actief bent en dat de Liga je geantwoord heeft. Ook las ik over de hele lange brief aan de advocaat enzoverder. Bedank ervoor.
Op een paar van in je brief voorkomende opmerkingen kan ik je zeker al een goed antwoord geven.

Verleden week, vrijdag, is de hartcatherisatieoperatie doorgegaan in het A.Z. Sint-Jan in Brugge. Ze hebben eerst getracht om operatief die zaak via de rechterlies te doen maar dat mislukte. Men heeft dan beslist om de operatieve ingreep langs de linkerlies te doen, wat wel lukte. De zelfde dag ben ik dan met de ambulance terug naar mijn ziekenkamer van de gevangenis te Brugge gebracht. Het chirurgisch resultaat van deze inkijkoperatie en besluit was, dat er twee operatieve ingrepen zullen nodig zijn voor mijn hart.

In de loop van de avond zijn er dan koorstoestanden opgedoken en bleek dat m'n linkerlies aan het zwellen was. De verpleging heeft dan koortswerende medicatie gegeven en een drukverband gelegd. Ze zijn de toestand intensief blijven opvolgen. In de loop van de avond en het begin van de nacht. Omdat de koorts bleef stijgen en de zwelling nog toenam, ben ik met spoed die nacht met de ziekenwagen naar het A.Z. Sint Jan, Spoedgevallendienst vervoerd. Daar stelden de spoedartsen vast dat er een inwendige bloeding was ten gevolge van de kijkoperatie, de dag voordien.

Ze hebben dus eerst bloedstalen genomen en er zijn toen andere specialisten bijgekomen. Men wilde de inwendige bloeding met spoed opereren, maar toen werd door de bloedtesten ontdekt dat de nieren het begaven hadden, en de bloedmonocule gevaarlijk slecht was. Daarom werd die nacht eerst beslist om heelkundig in te grijpen voor de nieren omdat omdat dit zeer hoogdringend was. Als tussennoodoplossing heeft men de bloeding gestelpt met presverbanden. In de vroege morgen heeft men dan heelkundig de buisjes ingeplant in mijn nek en om 8 uur heb ik met spoed de eerste nierdialyse gehad die 4,5 uur heeft geduurd. Tot in de namiddag dus. Dan zijn er nieuwe medische onderzoeken gebeurd van het bloed en de bloeding met medische apparatuur. Door die nog steeds bestaande bloeding mocht ik niet recht komen en was liggen de algemene boodschap. Intussen waren de koortsen nog steeds niet weg en zelfs nog toegenomen. Daarom werd door de chirurgen beslist om mij de dag nadien in de morgen met spoed terug te opereren, ditmaal om de bloeding te stelpen. Die operatie is onder volle narcose gebeurd en dat heeft tot laat in de zondagnamiddag geduurd. Ik ben dus pas die zondagnamiddag terug wakker geworden. Gezien mijn toestand beslisten de chirurgen en de specialisten dat de ingeplante buisjes in mijn nek moesten blijven en ik maandagmorgen weer een nierdialyse moest ondergaan en medische controle van de geopereerde bloeding.

Gezien deze urgente medische toestanden werd dan door al de artsen in onderling overleg beslist dat de twee ingrepen aan het hart moeten wachten. Maandag in de late namiddag ben ik dan terug op mijn kamer in het medisch centrum beland.

Dinsdag heb ik pas de Riksen die op bezoek waren kunnen inlichten. Bezoek in het ziekenhuis had niet gekund omdat er die week al drie bezoeken waren geweest, en gezien de verschillende operaties die zijn uitgevoerd. Daarbij had ik de nacht dat ik plost vervoerd werd, zelfs mijn telefoonagenda niet kunnen meenemen, en ik zou ook niet hebben kunnen bellen want ik lag er als een dode bij en ik had geen enkel middel. In regel had de directie mijn dochter Wendy moeten verwittigen, maar dat is om een onbekende reden niet gebeurd.

Zo dat was dat. Een hele boterham, geef toe.

Nu woensdag ben ik van 6uur 30 in de morgen weer naar het AZ Sint-Jan gebracht en heb er tot de namiddag aan de machines gelegen. Prettig is anders. De koorts is is er af en toe nog. De vraag is nu hoe dit alles verder moet. En de vraag in je brief wanneer die ingrepen aan het hart zullen doorgaan is dus niet te beantwoorden geziien mijn medische situatie.

Ik voel me nu nog niet goed en heb nog veel pijn, stappen gaat moeilijk en ik heb soms ademnood. Hier komen de artsen geregeld langs, en ik mag van geluk spreken dat de verpleging hier die nacht ingreep. Ik had anders inwendig kunnen doodbloeden. Ze zijn nu allen zeer behulpzaam en m'n situatie wordt bestendig opgevolgd.

Ge zijt de eerste die ik deze week schrijf. Wat een rotte twee weken zijn dat geweest ! Hoelang nu weer die nierdialyses moeten en hoe alles nu verder moet, weet het zelf niet. Ik slaap nu veel op mijn zij, want anders duikt de ademnood van het hart weer op met lange hoestbuien tot gevolg.

Enfin, we zien wel. Ik heb vandaag ook voor de tweede keer de PDS gesproken. Ingrid en Eric zijn dan weer dinsdag op bezoek geweest, en nu vrijdag lig ik verdomme weer voor bijna 4 uren aan de machines. Het is me het leventje wel. Ik wens dit niemand toe. Mijn gerief in de gevangenis van Turnhout, is nog steeds niet hier, en ik stel me daar nu wel wat vragen bij. Dit is totaal niet normaal. Ik zie wel.

Zo beste Jan en Jacqueline. Ik schrijf jullie nog, veel liefs, dikke knuffel aan Jacqueline.

Van harte,

Marcel

Gevangenis Brugge
Marcel Vervloesem - Medisch Centrum - Kamer 6104
Lege Weg 200, 8200 Brugge (Sint-Andries)

PS. bedankt voor de zegels