Accueil - Home  
Organe de presse  
         
 
IndexNews
 
    HOME
Change language
Français
English
Italiano Italiano
 
Droit Fondamental
... partners, photos, videos FR - EN - NE - IT
Dossiers - Cartelle
Qui sommes ?
Communiqué de presse

Gina Pardaens-BernaerZandvoort

De moord op Gina Pardaens-Bernaer- Werkgroep Morkhoven

† Novembre,15 - 1998 †

Gina Pardaens-Bernaer, een sociaal werkster, was in juli 1998 bij de Werkgroep Morkhoven gekomen, in de tijd dat Morkhoven het Zandvoort-netwerk ontdekte. Ze had onderzoek gedaan naar het dossier-Schadwald, zogenoemd naar de jongen die 11 jaar daarvóor op 11-jarige leeftijd in Duitsland verdwenen was.. Het onderzoek naar die zaak had de Werkgroep Morkhoven op het spoor van de Zandvoort-zaak gebracht. Via de stiefvader van het kind, Rainer Wolf, kwam Gina al gauw op het spoor van de betrokkenheid van de Duitse geheime dienst bij de verdwijning van de kleine Schadwald.

Op datzelfde moment begon ze problemen te krijgen met haar telefoon, fax en internet-verbinding. Ze werd regelmatig gebeld door iemand die na een lange stilte de verbinding weer verbrak. Belgacom, die het monopolie bezat wat betreft telefonie in België, was niet in staat de oorzaak van de telefoon-problemen en de anonieme telefoontjes te ontdekken. Het zei dat hun onderzoek had uitgewezen dat er een tweede lijn op haar telefoon aangesloten was, terwijl zij die tweede lijn nooit had aangevraagd, en dat er 'een draadje los was'.

Het was Gina Pardaens-Bernaer die een copie had gemaakt van een van de Zandvoort CD's en die naar de organisatie 'CIDE" had gestuurd, die hem op zijn beurt weer aan Interpol deed toekomen. Ze had een 'snuff-movie' ontdekt waarin de verkrachting en de moord op een klein meisje te zien waren en waarop ze een vroegere compagnon van Michel Nihoul ontdekt had, de man die wegens de Dutroux-zaak bekend is geworden. Op een dag hielden een paar mannen haar staande terwijl ze op reis was met de trein, waarbij ze haar toevoegden dat ze met haar onderzoek moest ophouden. Vanaf dat moment reisde ze voortaan per auto, maar al snel merkte ze dat ze gevolgd werd. Ze noteerde de nummerplaten van de auto's die haar volgden, een ervan was een grijze Mercedes waarvan later zou blijken dat hij het eigendom was van de ex-chauffeur van de Dolo-bar, het hoofdkwartier van Michel Nihoul in Brussel, waar hij al de politie-agenten placht te ontmoeten van wie de onderzoeken naar kindermisbruik-netwerken 'mislukt' waren.

Ze had met José Desart samengewerkt aan het televisie-programma "Faits Divers' van de RTBF. Ze werden beiden door de Criminele Recherche ondervraagd over het geval Schadwald. De politieagenten waren eerder benieuwd naar haar banden met de Werkgroep Morkhoven, dan dat ze geïnteresseerd leken in de verdwijning van het kind. Het verhoor kwam op haar 'heel intimiderend over en het leek duidelijk de bedoeling om van haar te weten te komen wie haar bronnen waren', zo verklaarde ze tegenover de krant 'De Morgen'.

De belagingen via telefoon werden steeds heftiger. Ze ontving doodsbedreigingen van mensen van wie de stemmen door een elektronisch apparaat vervormd klonken. Op een dag, nadat ze op zo'n manier twee keer telefonisch bedreigd was, werd haar zoon door een auto van zijn fiets gereden, waarna de de auto doorreed zonder te stoppen.

Vier maanden nadat Gina Pardaens-Bernaer begonnen was met de Werkgroep Morkhoven samen te werken, belde zij Jan Boeykens op, de voorzitter van die vereniging. Dat was op de avond van 14 novermber 1998. De telefoonverbinding werd dermate gestoord dat ze moeite hadden elkaar te verstaan, maar hij begreep dat ze weer nieuwe doodsbedreigingen had ontvangen. '"Met wat ik heb ontdekt, gaat óf Belgie ontploffen, óf ik word vermoord'', zei ze.

In diezelfde nacht, tegen zonsopgang op 15 november, werd zij in het wrak van haar auto aangetroffen. De auto was onder een brug gecrashed. Er werden geen remsporen aangetroffen op de plek van de crash. Daarom is het aannemelijk dat de remmen van de auto onklaar gemaakt waren. De foto van de verongelukte auto maakt verder commentaar overbodig.

België is nooit ontploft. De moord werd op geen enkele manier door de politie onderzocht. Niet lang daarna werd in het bureau van haar advocaat, Arnould, ingebroken, waarbij een paar dossiers gestolen werden.

De leden van de Werkgroep Morkhoven, die Gina Pardaens-Bernaer enorm bewonderden, waren zeer aangeslagen door de moord. Hij had voorkomen kunnen worden als de politie haar plicht had gedaan. De Zandvoort Gedenkdag die wegens de tiende verjaardag van de ontdekking van het netwerk gehouden wordt, zal mede gehouden worden om haar te eren.

Vaarwel, Gina, we zullen je nooit vergeten.

Bron: http://fondationprincessedecroy.eu/07-zandvoort-gina_pardaens-bernaer-nl.html

Retour

Fondation Princesses de Croÿ et Massimo Lancellotti - 10 Rue Faider - 1060 Bruxelles - Belgique - Droit de réponse: postmaster@droitfondamental.eu

Free counter and web stats